Het heeft heel wat jaartjes geduurd, maar nu bloeit hij eindelijk. De oleander. Jaren geleden kreeg ik van broer Henk een aantal zaailingen van de Oleander. Jaar op jaar groeiden ze, maar steeds geen bloemen. Dit jaar zijn ze zover. Een aantal heeft knoppen en de eerste bloeit nu. De Oleander is een kuipplant, afkomstig uit het Middellands Zeegebied. Hij is in onze omgeving niet winterhard, vandaar dat hij in een kuip staat en kuipplant genoemd wordt. Je kunt hem ook gewoon in de tuin planten en in de herfst uitgraven en naar binnen doen. Dat is natuurlijk een heel werk en dus kiezen we ervoor de plant in een pot te laten staan. De volledige naam is Oleander nerium. Die toevoeging duidt op de natuurlijke omgeving van de plant aan het water. Neros is de Griekse benaming voor water of vocht. Het is dus wel duidelijk dat je de plant flink moet begieteren. Alle delen van de Oleander zijn giftig, dus het is oppassen geblazen. Niettemin is het een zeer geliefde plant, die in de kleuren roze, rood, wit, oranje of geel kan bloeien. Ons geduld is beloond.

Betsy

Als je 's zomers en in de vroege herfst wilt genieten van een geurende terrasplant moet je eens aan een siergember (of gemberlelie) denken. Dat is niet hetzelfde als de gember die je bij de groenteboer koopt en verwerkt bij vleesgerechten of gebak, maar hoort wel tot dezelfde familie van de Zingiberaceae. De siergember noemen we Hedychium en de keukengember heet Zingiber officinalis. De naam Hedychium is afkomstig van het Griekse ‘hedy’ = zoet of aangenaam en ‘chium’’ = wit; een aangenaamd geurende en witbloeiende plant. Alle soorten gember en dat zijn er een ongeveer 50, komen van nature voor in Azië. De planten hebben dikke vlezige wortelstokken (rizomen) met allerlei uitsteeksels, die behalve van de keukengember, niet eetbaar zijn. De siergember is in de VOC-tijd in Europa geïntroduceerd, en werd zeker in Engeland al snel een erg geliefde kuipplant. Maar ook in Nederland wint deze imposante plant aan populariteit. De wortelstokken moeten in het voorjaar in een grote pot van 5-10 liter, gevuld met verse potgrond, worden geplant en op een warme plaats worden gezet. Ze zullen snel uitlopen en grote bladeren vormen. Zodra het gevaar voor nachtvorst geweken is kan de kuip naar buiten. Ze hebben in de groei- en bloeiperiode veel water en voedsel nodig. Het duurt een tijdje voor de bloemen verschijnen, meestal pas in augustus. De bekendste soort is Hedychium gardnerianum, vernoemd naar een botanist uit Sri Lanka. Deze soort heeft 25-40 cm lange bladeren, die doen denken aan een Canna. Als in augustus de grote geurende goudgele bloemen met rode meeldraden verschijnen heeft de plant een lengte bereikt van 2 meter. Siergember is te koop bij gespecialiseerde kwekers.Bij ons op de kwekerij staan er een paar te geuren en kleuren.

Betsy

Tweede helft januari, het is hartje winter, maar de lente dient zich aan; het vroegste sneeuwklokje bloeit al een maand. Begin februari volgen winterakonieten, krokussen en blauwe druifjes. Het leuke aan die voorjaarsbolletjes is dat ze op allerlei onverwachte plaatsen de kop op steken. Dat komt omdat het verwilderingsbolletjes zijn. Die vermeerderen en verplaatsen zich spontaan, soms door broedbolletjes die door vogels ergens ander ‘geplant’ worden. Soms door muizen die de zaden een paar meter verder laten vallen. Zo ook hier op het kampeerveld. Nu we het blad aan het wegharken zijn zien we overal de eerste puntjes te voorschijn komen. En omdat het veld nu nog niet belopen of bereden wordt krijgen de bollen alle kans om te groeien. De bloemen van verwilderingsbolletjes zijn meestal klein en ook de bloemsteel is hooguit 15 cm lang. Dat maakt ze minder geschikt als snijbloem. Zoals u weet zitten Nederlandse veredelaars en kwekers nooit stil en zijn ze voortdurend op zoek naar verbetering en uitbreiding van het assortiment. Zou door kruising en selectie uit een van die vroege soorten een gewas met een langere bloemsteel gekweekt kunnen worden? En welke soort zou daarvoor geschikt zijn? Gespecialiseerde kwekers van blauwe druifjes (Muscari) is het gelukt bolletjes te kweken en op de markt te brengen, waarvan de bloem als snijbloem toegepast kan worden. Cultivars van Muscari armeniacum zijn daarvoor het meest geschikt. De soort heeft van nature een zeer compact bloemtrosje en de vele kobaltblauwe bloemen zijn voorzien van een mooi wit randje. De nieuwe selecties hebben een steellengte van 20cm. Samen met een takje van een uitbottende hazelaar kun je er een origineel boeketje van maken.

Betsy

Zaterdag stonden we met een fleurige kraam op de jaarlijkse kerstmarkt bij de kerk op Schaarsbergen. Ik zie u denken:een fleurige kraam in december?? Wat dacht u van bloeiende hippeastrum (in de volksmond amaryllis genoemd), witte en crèmewitte helleborussen (de echte kerstroos) en mooie tuincyclaampjes. Een en al kleur op de kraam. De Latijnse naam voor tuincyclaampjes is Cyclamen coum. De naam is afkomstig van de oude Griekse plantennaam ‘Kyklaminas’ (‘Kyklos’) d.w.z. kring of schijf, verwijzend naar de schijfvormige knollen. De toevoeging 'coum' is waarschijnlijk afgeleid van Coa (Oost-Cilicië) waar de soort veelvuldig voorkomt. Cyclamen coum heeft rond tot niervormig blad met een vrijwel gave rand. De bladeren kunnen allerlei tekeningen en kleuren vertonen, van effen of onregelmatig groen tot wit- of zilvergroen. Cyclamen coum bloeit van december tot eind maart in de kleuren wit met een karmijnen gloed tot diverse tinten roze en rozerood. De plant is volledig winterhard. Ze kan temperaturen verdragen tot -30 °C. Na de bloei sterft het blad helemaal af en is er niets meer te zien van dit bolgewas. Cyclamen coum vermeerdert zich door natuurlijke uitzaai. Dat maakt dit gewas bij uitstek geschikt voor aanplant in een informele bostuin. Het is een mooi gezicht in deze tijd van het jaar de tere bloempjes boven het bladerdek te zien. Een echte winterbloeier!

Betsy

De plant op de foto moet je eigenlijk in het echt zien om de schoonheid ervan te ervaren.De chocoladebruine kleur van de bloem komt op een foto niet zo goed tot zijn recht. We hebben het hier over de Cosmos atrosanguineus, een enigszins ingewikkelde naam voor een makkelijke en rijkbloeiende plant, waarvan de ondergrondse delen uit wortelstokken bestaan. Cosmos is het Griekse woord voor sierlijk of mooi. Atrosanguineus betekent donker(=atro)-bloedrood(=sanguineus). De plant was inheems in Mexico, maar is daar aan het begin van de twintigste eeuw uitgestorven. Gelukkig was de soort veertig jaar daarvoor in Noord-Amerika en Europa in cultuur gebracht, waardoor we er ook nu nog van kunnen genieten. Cosmos atrosanguineus behoort tot de familie van de Asteraceae, de composietenfamilie. Cosmos atrosanguineus wordt ongeveer 60-70cm hoog. De bloemen verschijnen aan de zijstengels en hebben een diameter van 4-5cm. Iedere bloem heeft meestal 8 bloemblaadjes. Het hart van de bloem heeft donkergele meeldraden. De plant verspreidt een lichte vanilleachtige geur die naarmate de dag vordert aan chocolade doet denken. Vandaar de Nederlandse naam chocoladeplant. Ook in andere talen wordt verwezen naar die geur. Cosmos atrosanguineus bloeit vanaf half juli tot half oktober. De plant is niet geheel winterhard en moet dus net zoals veel andere zomerbloeiers vanaf het najaar droog en vorstvrij bewaard worden. Aangezien Cosmos atrosanguineus geen zelfbestuiver is kan de plant alleen vermeerderd worden door het scheuren van de wortelknolletjes. Het stuifmeel is echter wel te gebruiken bij een kruising met dahlia’s. Veredelaars hebben zo nieuwe dahlia’s weten te kweken met dezelfde chocoladebruine bloemen, maar dan in een iets groter formaat. Voorbeelden daarvan zijn Dahlia Mexican Star en Dahlia Mexican Dark. Deze hebben ook geurende bloemen maar duidelijk minder dan de echte chocoladeplant, Cosmos atrosanguineus.

Betsy